sowie

Basket and witches czyli sposób na uratowanie polskiej koszykówki

Ostatnio komentowane
Publikowane na tym serwisie komentarze są tylko i wyłącznie osobistymi opiniami użytkowników. Serwis nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności za ich treść. Użytkownik jest świadomy, iż w komentarzach nie może znaleźć się treść zabroniona przez prawo.
Data newsa: 2014-03-18 13:35

Ostatni komentarz: …. Bardziej zwróciłabym uwagę na brudne stopy kobiety, aniżeli na brudna sierść psa.
dodany: 2022.03.30 20:12:36
przez: Diane
czytaj więcej
Data newsa: 2020-10-20 09:42

Ostatni komentarz: super...szkoda, że nie napisałaś jaki kościół w Wałbrzychu. PIsz dalej na na koniec roku książka. ja swoją szykuję na i półeocze...
dodany: 2021.01.18 11:09:17
przez: obba
czytaj więcej
Data newsa: 2013-04-05 13:21

Ostatni komentarz: Świetne...gratuluję...czas na książkę.

dodany: 2021.01.15 08:45:03
przez: adam
czytaj więcej
Data newsa: 2020-10-20 09:40

Ostatni komentarz: Mój tata też należał do ZBOWiD-u. Pełnił tam jakaś funkcję. Wspominal, że do ZBOWiD-u dla korzyści materialnych zapisują się osoby, których w tamtych czasach nie było na świecie. 😊
dodany: 2020.11.14 09:25:09
przez: Bozena
czytaj więcej
Data newsa: 2011-05-15 20:15

Ostatni komentarz: Boże, który mieszkasz w Wałbrzychu.............

Wspaniałe!!!
dodany: 2019.03.20 19:01:12
przez: Darek
czytaj więcej
Data newsa: 2016-09-13 16:01

Ostatni komentarz: Super! Bardzo miło się czyta
dodany: 2017.01.06 22:01:25
przez: Jan
czytaj więcej
Data newsa: 2013-04-05 13:18

Ostatni komentarz: Historia jedna z wielu ale prawdziwa.
Panowie w pewnym wieku szukają
gosposi i pielęgniarki.
dodany: 2015.10.02 15:09:05
przez: stokrotka
czytaj więcej
Człowiek pandemii
2021-09-17 08:22

Wyróżnienie na XXV Ogólnopolskim i XXXIX Wojewódzkim Przeglądzie Dziecięcej i Młodzieżowej Twórczości Literackiej LIPA 2021 pod patronatem Prezydenta Miasta Bielska-Białej w kategorii twórczości dorosłych.
 


Człowiek pandemii uspokojony - marzec 2020

Zmuszony do zamknięcia
Zamknięty przez zakazy

Milczę
na 36 metrach
(kwadraty pola liczone wzorem z podstawówki)

I proszę:

Niech nikt nie puka do moich drzwi.
Bo nie chcę:
ulicznych zebrań
wielkich widowisk
wspólnej modlitwy
hałasu miasta.

Niech świat zamilknie
w swoim wnętrzu.
Bo go za dużo
wokół nas
(jak napisała Olga)
w pobliżu sklepu
na stadionie
przed knajpą.

Niech trwa czas
własnego ja
samego siebie
w rozmowach
z sercem
płucami i wątrobą.

Niech nikt nie wysyła mi maili
krwawiących horrorem
i keczupem.

Chcę wreszcie normalnie żyć.


Człowiek pandemii poszukujący - listopad 2020

Zagubiony
w powodzi
kłamstw i półprawd

Czekający
przed telewizorem
na kolejny zakaz

Stojący
przed teatrem
z zamkiem szyfrowym

Lekceważony
przez obrońców życia
w białym gabinecie

Uśpiony
słowopotokiem wieszczy
bez epopei i poematu

Błądzący
pośród mgły
zjaw widm fantazji

Uciekający
przed drugim człowiekiem
niosącym zarazę

Szuka.
Drąży.
Kopie.
Zatraca się
w nieczynnej wałbrzyskiej
kopalni węgla.


Człowiek pandemii zastraszony - marzec 2021

Ukrył się w ostatnim kącie swego mieszkania,
gdzie nie stoi
kwietnik
telewizor
taboret
pufa.

W opasce na błękitnych oczach czeka na wyrok,
który wyda
polityk
dziennikarz
ksiądz
sąsiad.

Resztką sił zaciska splecione dłonie,
by pokonać niepokój
duszy
serca
umysłu
płuc.

Już nie oddycha ziemską atmosferą.

Unosi się ponad horyzont
rozsądku
wiary
nadziei
miłości.

Marzy,
by w ostatnim wolnym trójkącie pomiędzy ścianami,
żyć jak
pająk tkający nić,
szczur zjadający spleśniały ser,
mysz omijająca pułapkę,
pies wąchający wilgoć.


Człowiek pandemii skończony - listopad 2021

Zniewolony
Ciemiężony
Zamknięty we własnym domu.

Przytłoczony
Zdławiony
Pojmany poranną dawką wiadomości.

Opętany
Sparaliżowany
Omotany przez toksycznych sąsiadów.

Przygwożdżony
Zatamowany
Obezwładniony przez wykaz obostrzeń.

Zasznurowany
Wytresowany
Z kagańcem w jarzmie
Umiera na
raka
zawał
gruźlicę.
 


Wróć
dodaj komentarz | Komentarze: